Pojęcie „pracownik” w Rozporządzeniu 2017/1129 ma niezależne od krajowych przepisów prawa pracy i samodzielne znaczenie. W wykładni pojęcia „pracownik” w art. 1 ust. 4 lit. i Rozporządzenia 2017/1129 istotne jest odróżnienie zatrudnienia pracowniczego od zatrudnienia niepracowniczego. Tylko ten pierwszy rodzaj zatrudnienia jest bowiem właściwy dla „pracownika” w rozumieniu ww. przepisu unijnego.

Odróżnienie zatrudnienia pracowniczego od zatrudnienia niepracowniczego możliwe jest na podstawie kryteriów podporządkowania pracodawcy w wyborze czasu, miejsca pracy i sposobu jej wykonania 

Z zatrudnieniem pracowniczym mamy więc do czynienia w przypadku wykonywania za wynagrodzeniem pracy:

• określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie przez niego wyznaczonym (tj. pracownik, o którym mowa w art. 2 Kodeksu pracy) albo
• w przypadku samozatrudnienia, jeżeli osoba pozostaje w faktycznym stosunku podporządkowania wobec osób albo podmiotów, na rzecz których świadczy usługi. 

Zasadniczą cechą stosunku pracy jest bowiem wykonywanie określonych czynności o pewnej wartości ekonomicznej, dla i pod kierownictwem innej osoby, w zamian za wynagrodzenie. W obu powyższych przypadkach chodzi więc o wykonywanie pracy podporządkowanej. 

Z zatrudnieniem niepracowniczym mamy do czynienia w przypadku samozatrudnienia polegającego na wykonywaniu pracy przez osobę niepozostającą w stosunku podporządkowania wobec osób albo podmiotów, na rzecz których świadczą usługi.

Nie.

Charakter współpracy (trwały i wyłączny) łączącej emitenta lub jego przedsiębiorstwo powiązane z daną osobą fizyczną nie jest okolicznością rozstrzygającą w odróżnieniu zatrudnienia pracowniczego od niepracowniczego.

Adresatami oferty publicznej na podstawie tego wyjątku prospektowego mogą być bowiem także pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy na zastępstwo, w niepełnym wymiarze czasowym oraz osoby łączące zatrudnienie u emitenta/przedsiębiorstwa powiązanego z zatrudnieniem na rzecz podmiotów trzecich.

Nie.
Dostępny danej osobie zakres informacji nt. emitenta lub jego przedsiębiorstwa powiązanego (przy czym powiązanie przedsiębiorstw należy rozpatrywać na gruncie MSR 24 Ujawnianie informacji na temat podmiotów powiązanych) nie jest przesłanką rozstrzygającą o pracowniczym albo niepracowniczym charakterze zatrudnienia tej osoby. Adresatami oferty publicznej na podstawie tego wyjątku prospektowego mogą być bowiem także byli pracownicy i dyrektorzy emitenta, a więc osoby posiadające nieaktualny zestaw informacji o emitencie.

Nie.

Dostęp danej osoby do zasobów sieciowych emitenta takich jak przykładowo poczta email lub wewnętrzny intranet nie jest okolicznością rozstrzygającą w odróżnieniu zatrudnienia pracowniczego od niepracowniczego.

Źródło: art. 1 ust. 4 lit. i Rozporządzenia 2017/1129

Tak.

W przypadku oferty publicznej zwolnionej z obowiązku prospektowego na mocy art. 1 ust. 4 lit. i Rozporządzenia 2017/1129  emitent lub oferujący jest zobowiązany do zawiadomienia KNF o zamiarze przeprowadzenia oferty publicznej nie później niż na 7 dni roboczych przed dniem udostępnienia inwestorom dokumentu informacyjnego.

Źródło: art. 37b ust. 3a w związku z art. 39 ust. 1 Ustawy o ofercie publicznej